مشاوره انجام پروپوزال ارشد انجام پایان نامه دکتری تهران تبریز اصفهان شیراز

بسیاری از ابزار کامپیوتری به مردم کمک می کنند تا فعالیت خود را انجام دهند. سنسور ها در ماشینها و ابزر های خانگی تعبیه شده اند تا و در محیط ها بطور گسترده بکار رفتند تمامی اشیای اطراف هوشمند هستند و به کاربر برای پردازش قابلیت محاسبه و رایانش بسیار کمک می کنند (4-5). زمان آن رسیده است که آینده را پیشبینی نماییم که در آن ابزار می توانند عکسها را از دنیای واقعی و یا مجازی درک نمایند. اگر چه بسیاری از ابزار ها دارای قابلیت استفاده ی ساده ای می باشند و دانشی زیاد در رابطه با افرادی که با آنها ارتباط برقرار می کنند، ندارند ولی ضروریست که یک سیستم آگاهی انسانی درون این ابزار راه اندازی گردد که هویت کاربر در مجاورت دستگاه رایانشی مشخص شود. استفاده از روشهای احراز هویت سنتی برای محیط های گسترده پذیرفتی نیست و نیاز به فناوری متبحر در شناخت هویت وجود دارد و این فناری نیزبایستی بسیار دقیق باشد. استفاده ی کارامد از بیومتریکها می تواند نیاز به احراز هویت را تامین سازد و این به دلیل فناوری شگرف بیومتریکها در ارائه ی امنیت در بسیاری از موارد کاربردی می باشد. با توجه به محدودیتهای بسیار قابل توجه در طرحهای بیومتریک پیشنهادی در دسترس توسط پیشینه ی تحقیقاتی نظیر حقه بازی، حملات در سطح ورودی، طراحی سیستمهای بیومتریک چند وجهی بسیار ضروری است. (1-6-8). سیستمهای بیومتریکی چند وجهی بایستی شامل ابزار ها و روشهی نوآور باشند تا بیشتر به این حملات بپردازند.
امنیت یکی از دغدغه‌های اصلی دنیای فناوری اطلاعات است. همه‌ی ما تجربه فراموش کردن پسوورد و دردسرهای بعد از آن را چشیده‌ایم. هرچند که نرم‌افزارهای زیادی برای ایجاد و مدیریت پسوورد وجود دارد ولی باز هم دانشمندان به دنبال راه‌های جدیدتر و ایمن‌تر احراز هویت در دنیای مجازی هستند.
یکی از روش‌های خوب و بسیار ایمن احراز هویت، استفاده از بیومتریک است. احراز هویت بیومتریک (زیست‌سنجی) به هر روشی گفته می‌شود که در آن از ویژگی‌های طبیعی و فیزیولوژیکی افراد برای شناسایی و احراز هویت آن‌ها استفاده می‌شود. تشخیص چهره، تشخیص اثر انگشت، تشخیص دی ان ای، تشخیص عنبیه چشم و ... همگی جزء این دسته از روش‌ها قرار می‌گیرند. ولی جالب است بدانید که حتی این روش‌ها هم ممکن است مورد هک و سوء استفاده قرار بگیرند.حال گروهی از دانشمندان دانشگاه سارلند با همکاری دانشگاه استاتگارت روش بیومتریک جدیدی ابداع کرده‌اند که با استفاده از آن می‌توان تشخیص چهره و اثر انگشت را به فراموشی سپرد.جمجمه هر فرد از نظر سایز، شکل و چگالی با سایر افراد تفاوت دارد. بر اساس این حقیقت، روش جدید که SkullConduct نام دارد، با ارسال امواج صوتی به سر افراد، به اسکن جمجمه آن‌ها می‌پردازد. با پردازش اطلاعات امواج صوتی، پروفایل خاص جمجمه فرد شکل می‌گیرد. این روش از امکانات گجت‌های پوشیدنی مانند عینک گوگل استفاده می‌کند. عینک گوگل دارای یک میکروفون درونی است که صدا را شناسایی می‌کند. از بلندگوی این عینک هم برای ارسال الگوهای صوتی به جمجمه فرد استفاده می‌شود. البته بلندگوی عینک گوگل از نوع خاصی است که صدا را به جمجمه منتقل می‌کند و نه مستقیماً به گوش. به همین دلیل می‌توان از آن استفاده کرد.این روش را در محیط کاملاً ساکت تست کرده‌اند و دقت آن در شناسایی افراد در حد ۹۷% بوده است. این فناوری راه درازی در پیش دارد تا بتواند به عنوان یک راه‌حل عملی در شرایط واقعی مورد استفاده قرار بگیرد. سازندگان این فناوری در حال بهبود آن برای استفاده در شرایط پر سر و صدا هستند. مشخصات فیزیولوژیکی و رفتاری، امروزه برای شناسایی خودکار از جمله اثر انگشت، صدا، عنبیه، شبکیه، دست، صورت، دست خط، و شکل انگشت استفاده می شود. ولی این تنها بخشی از ماجراست چرا که اندازه گیری های جدیدی (مانند شیوه راه رفتن، شکل گوش، انعکاس نوری پوست، و بوی بدن) رو به توسعه هستند. به دلیل طیف گسترده مشخصات مورد استفاده، نیاز به تصویربرداری برای این تکنولوژیها رو به افزایش است. این سیستم ها می توانند یک سیگنال تک بعدی مثل صدا را اندازه گیری کنند و یا چندین سیگنال تک بعدی (دست خط)، یک تصویر دو بعدی (اثرانگشت)، چند اندازه گیری دو بعدی (هندسه دست)، مجموعه زمانی از تصاویر دوبعدی (صورت و عنبیه )، یا یک تصویر سه بعدی ( سیستمهای شناسایی چهره ) را اندازه گیری کنند. انگشت نگاری جز متداولترین فناوریهای بیومتریکی مورد استفاده در این حوزه می باشد.
مراجع قضایی تقریباً در تمام جهان اثرانگشت را بعنوان یک مدرک مستند در مباحث مشهور به جرم شناسی رسمیت می شناسند. بانک داده های یکپارچه اف بی آ ی که1 به2 است، هم اکنون دارای 40 میلیون ثبت 10 انگشتی است که روزانه هزاران جستجو جهت شناسایی مجرمان، در آن انجام می شود. این بانک داده با دیگر بانکهای اطلاعاتی موجود در سامانه های نظارتی و پیگردی امریکا در ارتباط است. همچنین اخیراً این اطلاعات با بانک اطلاعات بیومتریکی اسکاتلندیارد هم به اشتراک گذاشته شده تا امکان استفاده همزمان از
اطلاعات این منابع میسر شود.
کاربردهای تجاری (تجارت الکترونیک/ تلفنی، خرده فروشی/ خودپردازها/ پایانه های فروش)
تراکنشهای مالی و اعتباری، تأیید هویت مشتریان و دسترسی به حسابها یا صندوق امانات و... از جمله مهمترین کاربردهای بیومتریک در این حوزه بشمار می رود که تا کنون مجموعه ی متنوعی از بیومتریکهای مختلف برای این منظور استفاده شده است. بخشی از این کاربردها ممکن است حفاظتهای داخلی یا زیرساختی از قبیل کنترل دسترسی به اماکن امنیتی یا شبکه های رایانه ای برای جابجایی سرمایه های الکترونیکی باشد. یا درکاربردی گسترده تر شاید حفاظت از اسرار و هویت افراد باشد. به ویژه اولین کاربردی که به ذهن خطور می کند، حفاظت ازخود پردازها، کارتهای اعتباری و چکها، با شناسه های بیومتریکی می باشد. امروزه
کارتهای خود پرداز با رمزهای عبور حفاظت می شوندکه چالشهای امنیتی و کاربری فراوانی را در پی داشته است. در این شرایط فناوری بیومتریکی رفته رفته جایگزین رمزهای عبور می گردد. در ژاپن رگ نگاری کف دست، در کانادا عنبیه نگاری، در امریکا و اروپا انگشت نگاری و چهره نگاری پرکاربردترین بیومتریکها در حوزه ی بانکداری الکترونیکی و تجارت الکترونیک محسوب می شود.